Laatste dagen

Vrijdag en zaterdag hebben we lekker niks gedaan. Gezwommen, gegeten, gezont (Bobby dan, ik gaf het snel op) en veel gelezen. Zondag zijn we met Ceebaba op pad geweest.
We zijn naar het zuiden van Gambia gegaan. Ceebaba heet trouwens in het echt Modou. Ceebaba is de eigenaar van de auto waar hij voor werkt. Dus daarom noemt men hem zo. We vertrokken om 10 uur. We reden eerst naar Brikama. Daar is een houtsnij markt. Er waren allerlei prachtige beelden. Van dieren, maskers en mensen. We zagen een mooie nijlpaard. Maar hij was redelijk groot en zwaar en we wisten niet waar we hem op dit moment konden plaatsen. Zoals de meesten weten is mijn kamer niet bepaald groot en Bobby's kamer staat ook aardig vol. Dus we hebben niks gekocht. Het was wel mooi om te zien hoe ze zo'n beeld maken. Echt knap.
Modou komt uit Brikama en we reden even langs zijn moeder en daarna langs de huizen waar zijn familie woont en hij ook als het toeristenseizoen is afgelopen. De gekochte lolly's raakten we daar snel kwijt. Zijn vader heeft 3 vrouwen met weer allemaal kinderen. In Gambia mag een man 4 vrouwen hebben. Dit gebeurt dus ook vaak. Het huis en de grond zagen er gezellig uit. Het gebied was omheind. Daarna reden we naar de reptile farm. Er was daar een gids die ons rondleidde. Er waren allerlei verschillende slangen, schildpadden, varanen enz. Modou is erg bang voor slangen (net als ik). Maar hij wilde Bobby pesten en prikte in zijn been. Bobby schrok een beetje. Daarna zag ik Modou staan en toen greep ik onderaan zijn been. Hij schrok super erg! Haha hij gilde en rende gelijk weg. Ik heb nog nooit iemand zo goed laten schrikken. Vanaf dat moment bleef hij op veilige afstand van mij.
Na de reptile farm gingen we naar Paradise beach. Dat is een mooi strandje. We hebben daar gegeten. Het gesprek ging over de verhouding tussen man en vrouw. Modou wil dat we een Nederlandse vrouw voor hem zoeken. Maar mij was al opgevallen dat de Gambianen Bobby als vol mens aanzien en mij als lastig, bijdehand aanhangsel (overdreven geschetst). Ze doen erg aardig tegen me maar ik ben niet zo belangrijk als Bobby. Mannen willen vrienden met Bobby zijn en vrouwen willen hem (ja, dat zeggen ze letterlijk). En omdat Bobby en ik bij vragen veel overleggen en ik dan soms nee zeg, of nee schud zien ze mij als de boosdoener. Terwijl Bobby dat zelf dan ook niet wil. Dus het gesprek ging over man en vrouw. En het kwam er inderdaad op neer dat vrouwen mannen moeten gehoorzamen. Doet ze dat niet, dan moet de man heel duidelijk maken dat ze dit wel moet doen (slaan behoorde tot de opties). Ze mag de man niet tegenspreken. Ik moest toen lachen en zei dat het dan heel lastig wordt om een Nederlandse vrouw voor hem te vinden. Ik was het er mee eens dat mannen vrouwen goed moeten behandelen en andersom. Maar niet dat de vrouw altijd ja moet zeggen. Hij vond ook dat man en vrouw niet gelijkwaardig zijn. De man was 60% en de vrouw 40%. Want de vrouw was gemaakt uit de man. Ik zei oh je bedoeld dat verhaal, dat ken ik :-). Het was een leuk en grappig gesprek maar de conclusie was dat de culturen heel anders zijn.
Na de lunch liepen we het strand op, naar de vissersboten. Er waren zo veel verschillende vissen die ze hadden gevangen. In tegenstelling tot bij de Serrekunda markt wilde hier iedereen juist op de foto. Daarna wilden ze hem bekijken op het schermpje. Om half 5 begon het worstelen. Dat is elke zondag op Paradise beach. In een soort kleine arena waren allerlei mannen aan het rondlopen. Ze hadden alleen een klein broekje aan. Ze liepen als een soort haantjes rond, om hun spieren te tonen. Het was de bedoeling dat je de tegenstander zo snel mogelijk op de grond legt. Er waren verschillende wedstrijden maar het was helemaal niet agressief. Het was meer een soort judo. Nog minder contact dan bij judo want als iemand op de grond lag was het klaar. Ze werden begeleid door een trommelband. De sfeer was vrolijk. De uiteindelijke winnaar kreeg een grote zak met rijst.
Na dit spektakel gingen we naar het volgende. De Tanji vismarkt. Daar wordt de hele dag gevist en de hele dag vis verkocht, gerookt, gedroogd, vervoerd. Loopjongens met iets op hun hoofd halen een mand vol vis van de boot en lopen snel naar de plek waar anderen het overnemen. Kleine jongens wachten tot er vis vanaf valt en pakken dan snel de vis. Er was een grote menigte van mensen. Bobby heeft een paar zeevogels gespot die uiteraard op de vis afkwamen.
Dit was de laatste stop voordat we weer naar Kololi gingen. Het was niet zo ver rijden, alle afstanden vielen erg mee.

Vandaag gaan we ook lekker niks doen. We hebben nu eindelijk internet bij het hotel. We liggen nu op een bedje in de zon. Morgenochtend wil Bobby nog naar de Kotu bridge om vogels te spotten. Dan alles inpakken en dan gaan we al weer naar huis. We komen ong om 12 uur snachts aan. En dan haalt mijn lieve vader ons op.

Xxx