Een drukke week

Maandag 11-02
Eigenlijk zouden we de early bird tour op dinsdag doen, maar omdat er te weinig aanmeldingen waren zou het misschien gecancelled kunnen worden. Zondag avond hoorden we van de receptie dat de tour verplaatst was naar vandaag. We werden om 6 uur opgehaald. Er zaten al 2 mensen in de bus, en daar bleef het ook bij. We werden afgezet bij Denton Bridge om daar voor zonsopgang in een piroque te stappen. Dat is een gambiaanse boot. In de boot hoorden we dat we nog moesten wachten op een groepje Duitsers en Engelsen. Gelukkig duurde dat niet zo lang en konden we vertrekken. Eerst was het nog donker en later kwam de zon op. We vaarden op de Gambia rivier tussen de mangrove bossen. We kregen een uitgebreid ontbijt en vers fruit. We hebben toen wel wat vogels gezien maar niet echt fotografeerbaar. Toen kwamen we bij de Lamin lodge. De aapjes renden ons tegemoet voor eten. We gingen aan wal en daarna begon de wandeling met ons eigen groepje, in de rijstvelden. Waar natuurlijk alleen de vrouwen aan het werk waren! Daar hebben we veel mooie vogels gezien. Het was prettig dat we met een klein groepje waren. De gids wist veel van de omgeving en de vogels. Het gebied was anders dan we eerder gezien hadden. Er was veel platteland maar ook veel bebossing. We hebben ongeveer 3 uur gelopen. Op de weg terug vroeg de gids of we de Nederlandse namen van vogels hebben, zodat hij ze kon leren. We hebben zijn email adres gekregen en zijn nu bezig met de Engelse namen te vertalen naar het Nederlands. Terug bij het hotel zijn we naar het huisje gegaan om onze spullen te pakken en bij het zwembad te gaan chillen. Jeanine ging nog even op bed liggen om een boek te lezen. KRAK!! Zwaargewicht Jeanine zakte door het bed.
Dus wij naar de receptie om dat door te geven. Ze hebben het gelijk gemaakt door een paar schroeven door het hout te boren. Eindelijk konden we lekker bij het zwembad gaan liggen. Waar Bobby gelijk in slaap viel. S'avonds hebben we lekker bij het hotel gegeten.

Dinsdag 12-2
Vanmorgen zijn we om half tien over het strand naar het Bijilo forest gelopen. Dat ligt niet zo ver van ons hotel. Onderweg hebben we 2 zakjes pinda's gekocht voor de aapjes. Toen we bij de entree aankwamen legde een man de routes uit. Ook vertelde hij dat er verschillende vogels, vlinders en aapjes waren. Er waren 2 soorten aapjes, met een groene of rode rug. De groenrug aapjes zijn vriendelijk voor mensen en komen naar je toe. De rode aapjes zijn schuw omdat er vroeger op hen is gejaagd. We zijn daarna zelf de groene route gaan lopen. We kwamen al snel een aapje tegen die in z'n eentje over het pad liep. We gaven hem pinda's en hij pakte ze uit onze hand. Het zag er heel leuk uit. Daarna kwamen zijn vrienden. Veel vrienden. Dus we stopten even met voeren en liepen verder. We kwamen veel aapjes tegen en die hebben we pinda's gegeven. We hebben nog een zakje over maar die bewaren we voor morgen. Toen we terugliepen zagen we ook de rode apen. Dat was bijzonder want normaal klimmen ze niet zo laag. Zij hoefden geen pinda's. Bobby heeft ook nog een mooie vogel daar gespot. We gingen daarna naar het Senegambia hotel, een heel groot en luxe hotel met veel grond en een mooie tuin. Om half 12 zouden de gieren daar gevoerd worden. De gieren waren er, de toeschouwers ook, maar de voeders waren nergens te bekennen. Na ongeveer een uur wachten gaven wij het op en gingen we op zoek naar andere vogels. Daar wees een tuinman op een mooie blauwe ijsvogel! We hadden daarna mega trek dus we hebben bij 1 van de restaurants van Senegambia geluncht. Een pizza en een chicken panini. Mmm dat was lekker. We zijn trouwens nog geen 1 keer ziek geworden van eten of drinken, ook niet van de malariapillen. Dat is echt prettig. We zijn daarna weer verder gelopen naar ons eigen strand. En we hebben fruit gehaald. Mevrouw nummer 12, Dinta, was er niet, dat had ze al verteld. Dus we werden geholpen door mevrouw nummer 8. Toen zaten we helemaal vol. Op de terugweg naar ons hotel kwamen we Ceebaba weer tegen. We zien hem elke dag wel een paar keer en dan kletsen we. Uit zijn zak haalde hij twee kettingen. Hij was 's ochtends met twee andere toeristen o.a. naar Brikama geweest. Daar is een craft market, een souvenirshop met dingen die met de hand gemaakt zijn. Hij had daar twee kettingen voor ons gekocht. Hij deed ze bij ons op en het brengt geluk. Anderen gambianen kunnen ook zien dat we niet nieuw meer zijn. We vertelden dat we naar de supermarkt gingen en we wilden wat voor hem meenemen, een pakje sigaretten bv kost €0,75. Hij zei kom we gaan met de auto. Dus we stapten in. In de supermarkt hebben we wat spulletjes gekocht. Ceebaba is heel bescheiden, hij wil nooit zeggen wat hij wil. Dus we hebben hem een beetje gedwongen. Op de terugweg nodigde hij ons uit om muntthee te komen drinken bij hem en zijn collega's tegenover ons hotel, omdat hij hoorde dat ik dat lekker vind. Dat hebben we gedaan. We zaten onder de boom met een stuk of 15 jongens. Het was erg gezellig en we hebben gepraat over Nederland en Nederlanders, Gambia en gambianen. De thee was erg sterk maar wel lekker. We hebben daar een paar uur gezeten. 'S avonds weer vroeg naar bed want morgen om half 6 worden we opgehaald. We gaan een tweedaagse trip naar Georgetown maken, in het binnenland.

Woensdag 13-2
Vandaag gaan we met een excursie naar het binnenland. We gaan naar Georgetown. Daar blijven we slapen in een lodge. We worden om 5:25 (6 uur uiteindelijk) opgehaald. Het is een grote tourbus en er zitten al 5 mensen in. We vragen ons af hoeveel mensen we nog ophalen want dit zou een tour zijn met een kleine groep zodat alles snel gaat en het intiemer is. Uiteindelijk zijn het 19 mensen, dit vind ik niet echt klein. Volgens het programma zouden we van zuid naar noord reizen. Maar dit is omgedraaid en daardoor gaan we weer met de ferry van Banjul naar Barra waar we de vorige keer 2,5 uur over hebben gedaan. Maar er staat vandaag geen wind en binnen 30 minuten zijn we aan de overkant. Daarna wordt de lunch geregeld op de markt. Ook kopen we zakken snoep voor kinderen waar we heen gaan in een compound. Dan lopen we met zijn allen naar een grote school. Er wordt ons verteld hoe het daar is en we gaan een aantal klassen rond. Het is heel leuk om te zien want 1 vak is het uitspreken van engelse woorden en letters. Hier hebben ze dansjes en liedjes voor verzonnen. Het is leuk om te zien hoe het er aan toe gaat. Er is ook een klas waar leraren worden opgeleid. Alle kinderen zijn heel nieuwsgierig naar ons. Als we na afloop wachten op de bus, zitten Bobby en ik op een stoepje. Dan gaat de schoolbel en heeft iedereen pauze. De kinderen zien ons zitten en lopen naar ons toe. Eerst zijn ze nog verlegen maar als er eenmaal 1 kindje ons een handje heeft gegeven en hello heeft gezegd dan is het hek van de dam. Heel veel kindjes komen langs en geven een hand of zeggen hello, of kijken alleen maar en lopen daarna giechelend weg. Het is heel gezellig. Daarna worden we opgehaald door de bus. We zouden nog naar een compound gaan maar door alle vertraging gaat dat niet door. We rijden 1,5 uur en hebben weer een soort ongeplande stop in Farafenni. Vervolgens lunchen we onder een boom. Het is bloedheet in het binnenland. We plakken allemaal in de bus. Dit is nu trouwens een kleinere bus zonder Airco, met Arko. We rijden weer 1,5 uur en stoppen bij de stone circles. Het zijn een soort graven van 2500 jaar oud. Ik vind dat meestal wel interessant maar er werd niks over uitgelegd en dat is wel jammer. Toen stapten we de bus weer op en reden we naar de boot. We gingen 4 uur varen. dat leek veel maar het was echt leuk. We vaarden over the Gambia, de rivier die door heel Gambia loopt. Het is een heel brede rivier met aan beide kanten een mooi oerwoud. We hebben nijlpaarden, krokodillen, vogels en veel verschillende apen gezien. De apen gingen aan het eind van de middag allemaal hoog in een boom zitten met de hele familie. Bobby heeft ongeveer 70 verschillende vogels gefotografeerd (verspreid over de vakantie). De zon ging onder en in het donker arriveerden we bij de lodge.
Dit hebben we toen geschreven:
Nu zitten we in een soort krot van 1 bij 2 midden in de jungle. Echt serieus jammer dat we geen wifi hebben want dit willen we echt laten zien. Dan kunnen jullie medelijden hebben. We slapen op een soort steen, 2 aparte met een ruimte er tussen. Daar ligt een dun matrasje op met daarom heen een klamboe. Het klinkt misschien leuk maar dat is het echt niet. Er is geen stroom dus we hebben een kaars. Verder is er niks. Alleen steen en insecten. Geen wc geen Douch. Die zijn om de hoek, 2 in 1. Half in de buitenlucht. Geen wc bril. Haha oke kijk we willen wel avontuur maar we hebben €120,- pp betaald. En ik ben echt niet verwend, maar geef me dan luchtbed, dan voel ik de steen niet. :-)
Om het positief te houden: we zitten midden in de jungle! Dit betekent dat we morgen vast een mooi uitzicht hebben. We hebben lekker gegeten. We zien een prachtige sterrenhemel en er is net een optreden geweest van een groep muzikanten en vrouwen die gingen dansen.
Donderdag 14-2
Oke dat was voordat we gingen slapen. Toen we gingen slapen werd duidelijk dat het echt niet fijn is om op een steen te slapen. Draaien naar links, draaien naar rechts. Om 2 uur werd ik wakker en deden mijn heupen en kont en rug pijn. Het matrasje was gewoon een soort doek want iedereen ligt op hetzelfde stuk dus het was helemaal doorgezakt. Maar goed toen werden we vanmorgen wakker. Beetje geslapen. Ik heb gedoucht dat was wel lekker. Daarna wat aapjes pinda's gegeven. Toen hebben we zelf gegeten. We kwamen er achter dat wij de slechtste hut hadden gekregen. Er waren gewoon tweepersoons 'bedden' met een dik, niet doorgezakt matras. En iedereen had een douche en toilet op de kamer, behalve wij. Haha. Maar dat was nog niet eens erg.
We liepen naar een ferry die de rivier overstak naar Georgetown. Daar gingen we naar 4 verschillende punten die over de slavernij gingen. Maar hier werd niet heel veel over verteld en dat is jammer want dan zegt het je ook niet zo veel. We stapten de bus in en reden naar een compound. In het binnenland zie je andere huizen dan bij de kust. Het zijn zelfgemaakte lemen hutjes met een rieten dak. De mensen zijn armer dan bij de kust, daar zie je meer stenen gebouwen. De hutjes zijn wel mooi gemaakt, van materiaal uit de natuur. Er volgde een gesprek tussen ons en de bewoners van de compound. Kindjes pakten onze handen weer vast. De kindjes zagen er ook armer uit. Voor het eerst zag ik kindjes met bolle buikjes. Wat je ook altijd op tv ziet. De kleding was anders en vaak kapot. We hoorden nu weer een ander percentage van kinderen die op school zitten. Namelijk 27% ipv 75%. Dit aantal ligt voor ons gevoel dichter bij de waarheid. Na dit bezoek stapten we in de bus. We hebben daarna totaal 6 uur gereden naar huis met nog 2 eet/lunch stops. De school bekijken en het varen was superleuk maar de rest viel tegen. We hebben veel gewacht en veel gereden. De tourguide, Matarr was wel gezelliger en spraakzamer dan de vorige keer. Hij deed goed ze best voor zieke mensen enz. Daarover gesproken, ik heb vorige keer iets te hard geroepen dat we nog niet ziek zijn geworden. Ik voel me nu echt niet lekker. Het komt waarschijnlijk door het eten van vandaag.
Happy valentine iedereen btw! Nog wat romantisch gedaan??

Vrijdag 15-2
We hebben heeeerlijk geslapen in ons eigen bed. We zitten nu te brunchen bij poco loco. En we gaan vandaag verder lekker niks doen:D

Tot laterrr