Andere kant van Gambia

Hoi allemaal! Bedankt voor alle leuke reacties! Leuk dat jullie onze verhalen lezen. En we blijven jullie op de hoogte houden.

Donderdag 7-2
Donderdagochtend werden we om 8 uur opgehaald voor de oriëntatietoer. We gingen op weg naar Serrekunda, de grootste stad van Gambia. Daar gingen we eerst naar een hele grote baobab boom. Bij een Baobab boom vinden ceremonies plaats en de schors en bladeren worden gebruikt voor natuurlijke geneesmiddelen. Vervolgens reden we naar de markt van Serrekunda. Hier waren de locals wat minder vriendelijk. Ze vonden vooral dat we in de weg liepen op de markt. We waren natuurlijk een kleine stoet van twobabs (blanken) maar dat zien ze wel vaker neem ik aan. Het was een grote, kleurrijke chaos. Van alles was te koop. We konden niet te veel foto's maken want gambianen geloven dat als je een foto van ze maakt, hun ziel verdwijnt. Daarna gingen we naar een batik factory. Ze lieten zien hoe ze de verf voor de doeken maakten. En hoe ze tekenden op de doeken, wij mochten ook even een paar vakjes inkleuren. Toen stapten we weer de bus in, op weg naar het national museum in Banjul, de hoofdstad. Onderweg kwamen we veel groene Toyota Hiace bussen tegen. Ze zagen er iets anders uit dan de bus van m'n vader. Ook zaten er ongeveer 3 keer zo veel mensen in. Maar ze worden goed gebruikt! Het national museum was divers en liet de geschiedenis zien. Bobby stond binnen 2 tellen buiten. Ik was de laatste die weg ging. De volgende stop was de Albert market. De mensen waren daar een stuk vriendelijker maar dat kwam ook doordat het toeristisch was. We hebben een stukje baobab boom geproefd. Op zich wel lekker. Vervolgens gingen we naar de krokodillenpoel. De bus stopte in een woonwijk, compound. We werden opgewacht door allemaal kindjes. Een echtpaar deelden lolly's uit. En alle kindjes riepen minty minty en wilden er 1. We moesten wel nog de papiertjes er af halen. Daarna liepen we naar de krokodillenpoel maar dat was wel apart. Er waren veel hele kleine kindjes buiten op de grond aan het hangen/spelen. En ik moest wel even slikken. De gids zei dag 75% van alle kinderen naar school gaat en we hebben ook veel kinderen in schooluniformen gezien die naar school liepen maar we hebben ook veel kinderen gezien die niet naar school gingen. Dus we weten niet of dat percentage klopt. De krokodillenpoel was maar een korte stop. Er waren veel krokodillen die gewoon langs je heen liepen. Ze werden pas actief als er eten in de buurt was. Ook konden we er eentje aanraken. Bobby zag veel vogels en had daar meer aandacht voor. Ten slootte gingen we lunchen op het strand bij Cape Point. Daar was ook een poel met krokodillen, alleen dan in het wild. Het was een lange ochtend. Smiddags hebben we gechild op het strand en hebben we gezwommen in de zee. We hebben naar mensen gekeken. Er zijn hier veel oudere blanke vrouwen met een Gambiaanse jongen/man. We blijven ons verwonderen hoe dat nou in de praktijk werkt. De jongens zitten er vaak verveeld bij. We willen het nog vragen aan Ceebaba. Die is trouwens geen hustler/bumpster maar een taxi chauffeur. We hebben weer wat mensen leren kennen op het strand. Savonds hebben we bij het hotel heerlijk gegeten. En ik ben snachts weer lekker gestoken.

Vrijdagochtend hadden we een vogeltoer in Kotu met Fatou. Een van de weinige, vrouwelijke bird guides. Ceebaba bracht ons met de taxi, om 07.30. Bobby valt al erg op met zijn grote camera. Veel mensen herkennen ons al, ook al zijn we hier pas 4 dagen. We gingen naar de rijstvelden. Ze kent alle vogels uit haar hoofd. En ze weet alle goede plekken. We hebben veel nieuwe vogels gezien. Smiddags liepen we vanuit Kotu bridge naar het strand. Uiteindelijk kwamen we bij een restaurant met zonbedjes terecht. Daar werden we natuurlijk weer aangesproken door Lamin aka Flex. Hij is ook een tourguide. En hij heeft ons een kleine rondleiding gegeven achter het restaurant. Er is zo veel natuur daar, het is zo groot. We hebben verse palm juice gedronken. Een vriend van Lamin haalde dit klimmend vanuit de top van de boom naar beneden. Ze maken een gaatje in de top van de boom en hangen daar een fles aan. Na een dag laten staan wordt het palm wine.

We waren zo moe aan het einde van de dag dat we een blik knakworst hadden gekocht in de supermarkt om het thuis klaar te maken. Maar daar kwamen we erachter dat we geen blikopener hadden. Dus beschaamd naar het restaurant gegaan om te vragen of ze hem open wilde maken..... Toen vroeg naar bed, de volgende dag weer om half 6 vertrekken.

Zaterdag 09-02 hadden we een trip naar Senegal geboekt. We werden om 05.25 opgehaald.
Op de ticket die we hadden gekregen stonden een paar tips waar we aan moesten denken!! Jeanine ging even buiten het huisje staan om 2 tellen later terug naar binnen te komen en te zeggen dat het niet koud was en ze haar vest niet wilde meenemen. Nadat we alle andere mensen hadden opgehaald reden we naar Banjul om daar met de Ferry een gedeelte van de zee over te steken. Zodra we op de Ferry stonden kreeg ze het toch wel erg koud en daar ging mijn vest, ik mocht de hele weg kou lijden. Gelukkig zou het maar 25 minuten duren, helaas het duurde uiteindelijk bijna 2 uur! Het was ijskoud door de wind. Uiteindelijk in Barra aangekomen, zijn we overgestapt in een omgebouwde leger truck (4wd) die ons naar de grens van Senagal reed. Daar kregen we een stempel in onze paspoorten. En konden we door naar onze eindbestemming in Senegal, Fathala national park. Op weg naar het park viel het ons wel op dat het er hier veel armoediger uitzag dan bij ons in Kololi/Banjul. Alle kinderen langs de weg waar we langsreden riepen twobab en zwaaiden naar ons. Bij het park aangekomen werd ons verteld dat er 10 soorten groot wild leefden. Eerst zagen we 4 verschillende soorten antilopen, één daarvan is het grootste soort dat er bestaat. 2 soorten zwijnen, zebra's, giraffes, buffels en een neushoorn van heel dichtbij. We hadden geluk, want de zebra's en buffels waren al een tijd niet gezien. Na de lunch zijn we terug naar Gambia gereden om daar een dorpje te bezoeken. Daar aangekomen stonden de kinderen al te wachten. Jeanine raakte aan de praat met een jongen, hij vertelde dat er een ceremonie bezig was voor een besnijdenis. Toen we de bus uitstapten, liepen we met 4 kindjes aan elke hand naar een plek in de schaduw. Daar werden stoelen voor ons neergezet en toen begonnen ze muziek te maken en alle kindjes begonnen te dansen. Er kwamen steeds meiden en kindjes naar ons toe om te vragen om met hen te dansen, niemand wilde, totdat ze bij Jeanine kwamen.
Zij was de enige die wel wou, dus ze werd telkens door een ander kindje meegenomen om te dansen! Ze waren mega schattig ( zegt Jeanine). Na deze leuke stop zijn we terug gereden naar de ferry. Gelukkig was het deze keer een stuk warmer!
Savonds hebben we gegeten bij Eddie's, een Nederlands/Gambiaans restaurant. Het was heerlijk. En het beste was dat we de volgende dag konden uitslapen.
Het was een leuke dag maar ook apart. Wij kwamen bij het dorpje aan met fanta in ons hand en een zonnebril op ons hoofd en zij hebben daar soms niet eens schoenen of slippers aan. Ook zaten wij hoger in de bus dus ze keken omhoog, en dat vonden wij niet zo prettig. We zijn niet beter dan hen. Het is een heel ander land met mooie kanten en minder mooie kanten.

Vandaag, zondag 10-2 hebben we lekker bij het zwembad gelegen en zijn we even naar Senegambia, een ander hotel, gelopen. Daar zitten aapjes en vogels. Nu zitten we weer in poco loco voor het internet. We hebben gehoord dat er ook internet bij het hotel zit, gratis, maar dat werkt nu even niet. We missen jullie wel hoor! Haha al na een week. Dat wordt wat met backpacken.

Morgen gaan we een early bird tour doen. Varen in de mangroves en een wandeling maken.

Tot de volgende keer!