Ho Chi Mihn city & Cambodja

Zaterdagochtend zijn we naar Ho Chi Mihn city gevlogen. De tweede grootste stad van Vietnam in het zuiden. Er wonen 12 miljoen mensen. Dat betekent een lekkere chaos. Nadat we wat gegeten hebben en zijn ingecheckt in het hotel, lopen we naar wat bezienswaardigheden in de stad. We beginnen bij een kunst museum. Maar we hebben er geen geduld voor en gaan snel weer weg. Daarna gaan we naar het reunification palace. Dit is een overheidsgebouw met een hele geschiedenis (te lang om uit te leggen). Het is een heel mooi en groot gebouw dat nog helemaal is ingericht. In de kelder stonden nog allerlei gebruiksvoorwerpen en kamers die in de oorlog werden gebruikt. Op het dak was er een mooi uitzicht. Vervolgens liepen we naar de Notre Dame en het oude postkantoor. We eindigden bij de Ben Thanh markt. Een heel groot complex, binnen en buiten, waar letterlijk alles wordt verkocht. Ook weer erg chaotisch maar leuk om te zien. Het valt ons op dat er veel word gebedeld in deze stad. Dit was in bijvoorbeeld de hoofdstad Hanoi, niet zo duidelijk het geval. Misschien zijn ze hier armer.
Zondag zijn we naar de Cu Chi tunnels geweest. Tijdens de oorlog met Amerika zijn vele Vietnamezen ondergronds gaan wonen en vanuit tunnels het gevecht aangegaan met de Amerikanen. Er was ook een Amerikaanse veteraan bij onze grote groep (40! Man!). Het was een interessante plek en de gids vertelde veel. We hebben vallen gezien, als de Amerikanen daar op stapten, of in vielen, verloren ze een been of meer. Ook was er de mogelijkheid om met wapens te schieten op borden die in een veld stonden. Bobby heeft geschoten met een m16 en m60. Dit vond ie supervet. Als ik er niet was, zou al het geld op gaan. Uiteindelijk kwamen we bij de tunnels zelf aan. We sprongen er enthousiast in maar daarna volgden nog 50 man en toen kreeg ik het benauwd. Die tunnels zijn supersmal en er ontstond al gelijk een file. Als het rustiger was geweest zou ik er in zijn gegaan maar dit vond ik niet prettig en ik ging naar buiten.

Maandag vertrokken we per bus naar Phnom Penh, Cambodja. 6 uurtjes. Bij de grens een stempel dat we Vietnam verlaten. De bus weer in 200 meter verder er weer uit. Je paspoort weer afgeven en een stempel dat we Cambodja in gaan. Lekker makkelijk. Aangekomen bij de busstop in Phnom Penh stonden er weer velen tuk-tuk chauffeurs te wachten. Tuk-tuk sir, no. Tuk-tuk sir, No. Tuk-tuk sir, yes to Hometown hotel. Bij het hotel liet de chauffeur een kaart zien met alles wat er te doen is in de omgeving. Wij wilden naar de killing fields en ik wou weer naar de shooting range. Dat hebben we dan ook afgesproken voor de volgende dag. S'avonds hadden we een restaurantje in de lonely planet gevonden waar we wilden eten. Het bleek een heel duur restaurant te zijn. Het restaurant ernaast leek ons wel wat en we zijn daar gaan eten. Jeanine had een heerlijke kip cordon bleu en ik een mixed grill. Het was overheerlijk. Het gerecht kwam zelfs in de top 3 van Jeanine. Cambodja is trouwens superheet, ongeveer 40 graden!

Vandaag om 9 uur zou de tuk-tuk chauffeur ons ophalen om met ons naar de killing fields te gaan. Maar hij stond om half 9 al klaar toen wij nog wat moesten eten. Dus hij bracht ons naar een eettentje. Daarna reden we naar een shooting range. Bobby heeft met een AK-47 en een K57 geschoten. Het ware keiharde knallen en het ging supersnel. Bobby vond het heel leuk. Vervolgens reden we naar de killing fields, of the Choeung Ek genocidal center. Dit was één van de meer dan 300 massagraven. De rode Khmer, onder leiding van Pol Pot, hebben in drie jaar tijd 3 van de 8 miljoen inwoners van Cambodja vermoord. Pol Pot schakelde de boeren van het platteland in als soldaten. Hij verdreef alle stadsbewoners uit het platteland en liet ze werken of vermoorden. Het volk moest dom blijven en gehoorzamen zonder tegen te werken. Iedereen die wat zei, werd vermoord. Uiteindelijk werden vele soldaten ook vermoord. Dit alles gebeurde van 1975-1977! Nog maar 36 jaar geleden dus. We kregen een audiotoer door deze killing field. Het was erg indrukwekkend. Er zijn op deze plek 17.000 mensen vermoord en begraven. Ze werden niet vermoord met een pistool want dat was te duur. Nee ze werden gemarteld, geslagen, de keel doorgesneden en dan nog een chemisch spulletje erop om er zeker van te zijn dat ze dood waren en om de stank te maskeren. Ze hebben de meeste van die graven opengemaakt en de skeletten er uit gehaald. In de gedenkstupa liggen duizenden schedels. Ook zijn sommige graven afgezet. Er steken op sommige plekken nog botten uit de grond(verschuift door bijvoorbeeld regen) en er zitten ook kledingstukken tussen de wortels van bomen. Al met al indrukwekkend!
'S middags hebben we een lekkere pizza gegeten bij het restaurantje van gisteren en 's avonds gingen we bij een ander restaurantje uit de lonely planet eten. Superlekkere tapas!! En een mega lekker toetje. Haha dus wij lekkerbekken zijn weer tevreden. Morgen gaan we naar Siem Reap, daar is Angkor Wat. Dit zijn allemaal oude, grote tempels. En het staat ook weer op een Unesco lijst.

Nog iets belangrijks, Bobby kan nu erg goed met stokjes eten en ik totaal niet. Dus in Hanoi was het gewoon beginnersgeluk.

Woensdag zijn we per bus verder Cambodja ingegaan. We gingen naar Siem Reap. Daar is de beroemde Ankor Wat tempel. De reis duurde ongeveer 7,5 uur. Daarna gingen we met een tuk tuk naar ons hotel. Het is hier superchill. De kamer is goed, we hebben een zwembad en er is een goedkoop en lekker restaurant bij.
Donderdag zijn we met een tuk tuk chauffeur naar de tempels van Angkor geweest. We hebben gekozen voor de kleine toer en gaan naar Angkor Wat, naar Bayon in Angkor Thom en Ta Phrom. Hier is een Tomb Raider film opgenomen. Angkor Wat is heel groot en mooi. Je kon ook naar boven lopen zodat je een uitzicht op alles had maar ik mocht niet naar boven omdat ik een korte broek aanhad en dat was te bloot. Bobby ging wel en jullie raden het al, 'het was het mooiste uitzicht ooit'. Daarna gingen we naar de Bayon. Een andere mooie tempel met gezichten in de pilaren. De laatste tempel was dus Ta Phrom. Deze vonden we de mooiste omdat het redelijk rustig was en je mocht nog overal komen. Ook waren er een aantal ruïnes bij. Het speciale aan deze tempel was dat de natuur volledig zijn gang is gegaan. Er groeiden allemaal bomen overheen en tussen. Het was een mooi gezicht. En we liepen meestal in de schaduw. Dit was wel lekker want het was al erg heet.

Groetjes!!!